Αρσενικό, Θηλυκό (1966) Masculin, Feminin
Ίσως να είναι η πιο αγαπημένη μου ταινία του Γκοντάρ. Ο ρόλος του Ζαν Πιερ Λεό είναι κομμένος και ραμμένος για αυτήν την ταινία, μιλάμε για έναν από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς. Η Chantal Goya στέκεται εξαιρετικά δίπλα του. Η ταινία μας μιλάει για τις ανησυχίες των νέων στην Γαλλία τη δεκαετία του '60, για τις πολιτικές τους απόψεις, τη ζωή, τον έρωτα, την ποίηση, την λογοτεχνία, το σεξ. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία κοινωνιολογική έρευνα αυτή η ταινία ακόμα και ως ντοκιμαντέρ. Ένας εναλλακτικός τίτλος θα ήταν "τα παιδιά του Μαρξ και η κόκα κόλα". Από τη μία έχουμε την επανάσταση και από την άλλη πλευρά την κατανάλωση.
Ο Γκοντάρ τους είχε εφοδιάσει με ένα ακουστικό το οποίο δε φαινόταν όπου τους έκανε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και οι ηθοποιοι απαντούσαν με τις δικές τους απόψεις αυτοσχεδιάζοντας. Η σκηνή στο μπαρ που μπαίνει ένας πελάτης για να ρωτήσει μια πληροφορία και αφότου φύγει ο Ζαν Πιερ Λεό τον αντιγράφει είναι μοναδική. Μια απο τις καλύτερες ταινίες της nouvelle vague.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου