Αν δεν κάνω λάθος είναι η τελευταία ταινία του τεράστιου αυτού Σουηδού σκηνοθέτη. Συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με δύο ηθοποιούς με τους οποίους έχει κάνει πάρα πολλές ταινίες και μερικές από τις καλύτερές του και τους αφήνει να μαγέψουν για ακόμη μια φορά παρά την ηλικία τους. Ο Έρλαντ Γιόζεφσον και η Λιβ Ούλμαν αποδεικνύουν ότι όταν το ταλέντο υπάρχει δε χρειάζεται να κάνει κάποιος πολλά για να πείσει τον άλλον για την ηθοποιία του και αυτό ακριβώς συμβαίνει και εδώ. Φαίνεται να αυτοσχεδιάζουν ώρες-ώρες πάνω στο κείμενό τους χωρίς να γίνεται αντιληπτό από τους θεατές.
Η ταινία απ'όσο γνωρίζω γυρίστηκε για την Σουηδική τηλεόραση και όχι για τον κινηματογράφο. Ο Μπαχ ντύνει με πανέμορφους ήχους την ταινία. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική για ακόμη μια φορά. Βλέπωντας τους δύο αυτούς ηθοποιούς φαίνεται πόσο πολύ μεγάλο δέσιμο έχουν αποκτήσει μετά από τόσες ταινίες και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Σχέση πατέρα - γιού, πατέρα - κόρης, μάνας - κόρης και σχέση μεταξύ χωρισμένων ανθρώπων. Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η αγάπη ενός πατέρα για την κόρη του σε σημείο που να της στερεί την ελευθερία της; πόσο μίσος μπορεί να υπάρξει μεταξύ ενός πατέρα και του παιδιού του; πως μπορεί να αισθάνεται μια μάνα όταν το παιδί της είναι για χρόνια μακριά της; πως η μοναξιά μας κάνει να αναζητάμε πρόσωπα; πως αντιλαμβάνεται την αγάπη ο κάθε άνθρωπος; Αυτά είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Σουηδός σκηνοθέτης και όχι μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου