Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες όμως με τους τίτλους τέλους να πέφτουν απογοητεύτηκα θα έλεγα ελαφρώς. Όταν έχουμε την αρχική εκδοχή του 1974 του Λουμέτ με ένα καστ αστέρων νομίζω θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτό το ριμέϊκ και να φτιάξει ένα άλλο έργο της Αγκαθα Κριστι. Ο Κένεθ Μπράνα προσπαθεί να αναβιώσει τον ΗρακΛή Πουαρώ με λάθος τρόπο όμως. Και εδώ έχουμε ένα καστ με κάποια γνωστά ονόματα τα οποία δεν μπορούν να φέρουν την λάμψη του ορίτζιναλ.
Ο Κένεθ Μπράνα σε ρόλο σκηνοθέτη και ηθοποιού ενσαρκώνοντας τον μεγάλο αυτόν ντετέκτιβ κάπου υπερβάλλει με αποτέλεσμα να βυθίζεται η ταινία. Γνωρίζουμε ότι ο Πουαρώ έχει κάποια παραπανίσια κιλά κάτι το οποίο εδώ αλλάζει καθώς ο Μπράνα τον κάνει και πιο νέο. Η πιο μεγάλη αστοχία θεωρώ όμως ότι είναι ότι ξεφεύγει από την υπόθεση του βιβλίου και βλέπουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Επίσης το ότι τα στοιχεία άρχισαν να έρχονται στο φως νωρίς κάπως μείωσε την αγωνία κάτι που η Αγκάθα Κρίστι έκανε πάντα στο τέλος του βιβλίου της. Αν το δείς σαν μια ταινία απλή θα περάσεις τουλάχιστον ευχάριστα, αν το δείς όμως σαν φαν της Κρίστι θα απογοητευτείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου