SARABAND (2003)

 

Αν δεν κάνω λάθος είναι η τελευταία ταινία του τεράστιου αυτού Σουηδού σκηνοθέτη. Συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με δύο ηθοποιούς με τους οποίους έχει κάνει πάρα πολλές ταινίες και μερικές από τις καλύτερές του και τους αφήνει να μαγέψουν για ακόμη μια φορά παρά την ηλικία τους. Ο Έρλαντ Γιόζεφσον και η Λιβ Ούλμαν αποδεικνύουν ότι όταν το ταλέντο υπάρχει δε χρειάζεται να κάνει κάποιος πολλά για να πείσει τον άλλον για την ηθοποιία του και αυτό ακριβώς συμβαίνει και εδώ. Φαίνεται να αυτοσχεδιάζουν ώρες-ώρες πάνω στο κείμενό τους χωρίς να γίνεται αντιληπτό από τους θεατές.

Η ταινία απ'όσο γνωρίζω γυρίστηκε για την Σουηδική τηλεόραση και όχι για τον κινηματογράφο. Ο Μπαχ ντύνει με πανέμορφους ήχους την ταινία. Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική για ακόμη μια φορά. Βλέπωντας τους δύο αυτούς ηθοποιούς φαίνεται πόσο πολύ μεγάλο δέσιμο έχουν αποκτήσει μετά από τόσες ταινίες και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Σχέση πατέρα - γιού, πατέρα - κόρης, μάνας - κόρης και σχέση μεταξύ χωρισμένων ανθρώπων. Πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η αγάπη ενός πατέρα για την κόρη του σε σημείο που να της στερεί την ελευθερία της; πόσο μίσος μπορεί να υπάρξει μεταξύ ενός πατέρα και του παιδιού του; πως μπορεί να αισθάνεται μια μάνα όταν το παιδί της είναι για χρόνια μακριά της; πως η μοναξιά μας κάνει να αναζητάμε πρόσωπα; πως αντιλαμβάνεται την αγάπη ο κάθε άνθρωπος; Αυτά είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Σουηδός σκηνοθέτης και όχι μόνο.

Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ (1961) Il Colosso di Rodi

Τη δεκαετία του 50 και του 60 γυρίζονταν αρκετές ταινίες εποχής, ήταν της μόδας θα λέγαμε. Βγήκαν πάρα πολλές, άλλες πετυχημένες και άλλες απλά καλές. Αυτή η ταινία είναι από αυτές, τις απλά καλές. Το θέμα της ταινίας φαίνεται να είναι πιο ενδιαφέρον από την ίδια. Ο Σέρτζιο Λεόνε ο οποίος φημίζεται για τις ταινίες που δημιουργεί εδώ βλέπουμε ότι δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί.

  

Ενώ όλα δείχνουν ότι θα δούμε κάτι καλό δεδομένου ότι υπάρχουν ωραία κουστούμια, ωραία σκηνικά, μεγάλο καστ, ο Κολοσσός είναι εντυπωσιακός, δυστυχώς γίνεται το αντίθετο. Ένα από τα αρνητικά είναι και η μεγάλη διάρκεια χωρίς αυτή βέβαια να είναι η βασική αιτία. Άλλωστε οι ταινίες εποχής συνηθίζουν να έχουν μεγάλη διάρκεια. Οι ηθοποιοί δε δίνουν και τις καλύτερες ερμηνείες. Σίγουρα όμως αν σε κάποιον αρέσουν οι ιστορικές περιπέτειες θα περάσει ευχάριστα.

Η ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ (2021) The Unforgivable

 

Και να που η συγκεκριμένη πλατφόρμα όταν θέλει δημιουργεί πολύ καλές ταινίες και όχι ως συνήθως κάτω του μετρίου. Αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή ερμηνεία της Σάντρα Μπούλοκ η οποία ξεχωρίζει. Στην ταινία συμμετέχουν  η επίσης βραβευμένη με Όσκαρ Viola Davis και ο Vincent D’Onofrio.

 Πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η επανένταξη στην κοινωνία ύστερα από 20 χρόνια κλεισμένη στα σίδερα. Αυτό είναι ένα από τα θέματα που θίγει η Γερμανίδα σκηνοθέτης Nora Fingscheidt της οποίας αυτή είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία. Είναι από τις ταινίες που περνάνε δύο ώρες πολύ γρήγορα και ευχάριστα.

ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ (1987) Less than zero

 

Ο Άντριου ΜακΚάρθι μας έχει συνηθίσει σε καλύτερες ταινίες καθώς και ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. Γενικά τη δεκαετία του 80 έχουμε δεί αρκετές εφηβικές ταινίες. Προσωπικά τους έχω δεί σε καλύτερες επιλογές ταινιών από τη συγκεκριμένη. Δε θεωρώ ότι ηταν από τις καλές τους παρότι έχει σχετικά καλές βαθμολογίες. Το κεντρικο θέμα είναι τα ναρκωτικά και το πως επιδρούσαν στη συγκεκριμένη δεκαετία. Πάντως βλέπεται η ταινία. Το σαουντρακ της ταινίας έκανε επιτυχία σε αντίθεση με το ίδιο το φιλμ.

 Λίγα λόγια για την υπόθεση της ταινίας. Ένας πρωτοετής φοιτητής στο Νιου Χαμσάιρ, επιστρέφει στο Λος Άντζελες για να περάσει τα Χριστούγεννα με την πλούσια αλλά διαλυμένη οικογένεια του.Η πρώην του μαζί με τον καλύτερο του φίλο μπλέκουν σε περιπέτειες.

Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΝΟΜΑΔΩΝ (2020) Nomadland

 

Η ταινία που βραβεύτηκε με το χρυσό αγαλματίδιο για το 2021. Πως μπορεί να κλείσει ένα κεφάλαιο από τη ζωή μας και να ανοίξει ένα καινούργιο. Αυτό ακριβώς κάνει στην ταινία η Φερν και το κάνει όσο πιο καλά μπορεί αντιμετωπίζοντας αυτήν την περιπέτεια ή αυτό το ταξίδι θα λέγαμε ως αυτό που της ταιριάζει περισσότερο και της έλειπε απ΄τη ζωή της.

  Πολύ ωραίες εικόνες, ωραία τοπία, η φύση απλώνεται σε όλη την οθόνη μαζί με το φορητό σπίτι της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ. Αυτή είναι η καλύτερη ερμηνεία στην καριέρα της, άλλωστε το αποδεικνύει και το χρυσό αγαλματάκι που πήρε σπίτι της. Επίσης η ταινία βραβεύτηκε και για τη σκηνοθεσία της. Σίγουρα είναι μια ιδιαίτερη ταινία η οποία καταπιάνεται με ένα θέμα που δε συνηθίζουμε να βλέπουμε στην τηλεόραση και το κάνει έξοχα. Σίγουρα άξιζε να βρίσκεται στις υποψήφιες για όσκαρ ταινίες.

ΑΣ ΛΗΣΤΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ (1964) Let's Rob The Bank

 ΑΣ ΛΗΣΤΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ (1964) Let's Rob The Bank

 Ένας από τους πιο γνωστούς και μεγάλους κωμικούς ηθοποιούς του Γαλλικού σινεμά αλλά και γενικά του κινηματογράφου είναι Ο Λούι Ντε Φινές. Σε αυτή την ταινία βλέπουμε την προσπάθειά του να κλέψει αυτός και η οικογένειά του την τράπεζα που βρίσκεται απέναντι από το σπίτι και μαγαζί του για να εκδικηθεί για τα χρήματα που του πήραν...

 Αυτή είναι μια από τις καλές του ταινίες, έχει γέλιο, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο αλλά ότι πρέπει για να περάσει 1 1/2 ώρα διασκεδαστικά.

Η ΑΝΘΗΣΗ (1963) Il Boom

 Η ΑΝΘΗΣΗ (1963) Il Boom

  Ο Βιττόριο Ντε Σίκα για ακόμα μια φορά μας φέρνει μια εκπληκτική ταινία. Σε μια Ιταλία που ανθίζει οικονομικά μετά τον πόλεμο, ένας σπάταλος βουλιάζει στα χρέη και δέχεται μια προσφορά που δεν μπορεί να αρνηθεί...Βλέπουμε πως ένας οικογενειάρχης ο οποίος είναι παγιδευμένος στις ακριβές δεξιώσεις, στις συναντήσεις με τους πλούσιους φίλους του, στη γυναίκα του που θέλει να ζεί αριστοκρατικά είναι βουτηγμένος στα χρέη και προσπαθεί να βρεί μια διέξοδο. Μα τελικά είναι φίλοι όλοι αυτοί οι δήθεν πλούσιοι;

Μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να ξεχρεώσει και να συνεχίσει να ζεί πλουσιοπάροχα και να έχει και την γυναίκα του ευτυχισμένη; Μπορεί να αρνηθεί μια προσφορά που ίσως του αλλάξει τη ζωή; Ο Αλμπέρτο Σόρντι, για εμένα ίσως ο μεγαλύτερος Ιταλός ηθοποιός σε ακόμα μία ερμηνεία εκπληκτική δείχνει πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν. Μια ταινία που θα πρέπει να δεί οποιοσδήποτε κάποιος που θέλει να αποκαλείται σινεφίλ. 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ (1986) The Name of The Rose

 ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ (1986) The Name of The Rose

 Το όνομα του ρόδου είναι μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Ουμπέρτο Έκο του οποίου είναι το πρώτο μυθιστόρημα. Η σκηνοθεσία είναι του βραβευμένου με όσκαρ Ζαν Ζακ Ανό. Ο Σον Κόνερι είναι πάρα πολύ καλός στον ρόλο του μοναχού που προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο, παρ'όλα αυτά ο Ουμνπέρτο Έκο εξέφρασε την δυσαρέσκειά του για τον χαρακτήρα διότι έμοιαζε να είναι εκτός κειμένου. Ο Κριστιάν Σλέϊτερ σε έναν από τους πρώτους ρόλους του ως μαθητής είναι αρκετά καλός.

 Το μυθιστόρημα σίγουρα είναι κορυφαίο και το πιο αγαπημένο μου και εδώ ο σκηνοθέτης νομίζω δεν κατάφερε να κάνει την τέλεια ταινία που του υποσχόταν το βιβλίο. Υπέπεσε σε μερικά παραπτώματα. Ωστόσο οι χαρακτήρες που επέλεξε για την ταινία του είναι όλοι εξαιρετικοί , φτιαγμένοι θα λέγαμε γι'αυτόν τον κάθε ρόλο. Η ατμόσφαιρα που συναντάμε στην ταινία είναι επιβλητική. Η ταινία έχει οπαδούς, υπάρχουν ωστόσο αρκετοί που θεωρούν ότι δεν είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Για μένα είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.