Ακόμα μια καλή ταινία από τον Ασγκάρ Φαραντί. Ψάχνω να βρω μια κακή ταινία του. Νομίζω δεν υπάρχει καμία. Για ακόμα μια φορά κρατάει την αγωνία μέχρι το τέλος και στήνει με ένα εξαιρετικό σενάριο μια πολύ ωραία ταινία όπως μόνο αυτός ξέρει. Ναι, τον εκθειάζω πολύ και θα μπορούσα να το κάνω σε όλο το κείμενο. Η ταινία απέσπασε το μεγάλο βραβείο της επιτροπής του κοινού στο φεστιβάλ των Καννών και διεκδίκησε τον χρυσό φοίνικα. Πολλοί έγραψαν ότι ήταν άτυχη η στογμή του στην τελευταία του προσπάθεια επί Ισπανικού εδάφους, εγώ όμως δε συμφωνώ.
Ο Ιρανός είναι ένας σκηνοθέτης που μου αρέσει πολύ και έχει αποδείξει πως φτιάχνει ταινίες που αξίζουν και κρατάνε τον θεατή σε ενδιαφέρον μέχρι το τέλος σε κάθε του ταινία. Και το κάνει στην γλώσσα που ξέρει, την Περσική. Αλήθεια...για να πω και την κακία μουμείς στην ελληνική πόσες έχουμε στείλει στις Κάννες με βραβεία κλπ κλπ.
Τελικά μια καλή πράξη έχει πάντοτε και καλά αποτελέσματα; πραγματικά καταφέρνει να βάλει σε αμφιβολία τον θεατή αλλά και τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ταινίας και να θέσει ερωτήματα που ακόμα κι εμείς θα ήμασταν σε δύσκολη θέση να απαντήσουμε. Το να επιστρέψεις ένα μεγάλο ποσό είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα και το να τεθείς υπό αμφιβολία το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Τελικά ο κόσμος πιστεύει αυτό που βλέπει και μόνο ή χτίζει μια ολόκληρη ιστορία γύρω από αυτό που βλέπει με το δικό του μυαλό;
Ο Amir Jadidi είναι ένας γρίφος και βάζει και τον θεατή σε αυτή τη θέση, να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει δηλαδή και αν λέει αληθεια ή όχι. Πολύ καλή ερμηνεία από τον Ιρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου