ΦΙΝΤΣ (2021) Finch

 

Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσουν πολλοί μαζί μου αλλά δεν ενθουσιάστηκα πολύ. Αυτή η ταινία προσπαθεί να βγεί από την δεκαετία του '80. Έχει αυτή τη νοσταλγία και την ατμόσφαιρα που έχουν οι ταινίες της δεκαετίας εκείνης. Το αν τα καταφέρνει όμως είναι το ερώτημα. Και η απάντηση είναι νομίζω ότι τα καταφέρνει ελαφρώς, ίσως στην ατμόσφαιρα και στις σχέσεις που αναπτύσσονται αλλά και ελάχιστα στους διαλόγους που έχει ο πρωταγωνιστής με τον σκύλο και το ρομπότ. Ενώ έχει όλα τα φόντα για να δούμε κάτι καλό όπως φαίνεται και από τα πρώτα λεπτά της ταινίας κάπου από ένα σημείο και έπειτα η μπάλα χάνεται.

Η σκηνοθεσία είναι καλή, ο αγαπημένος αυτός ηθοποιός, ο Τομ Χανκς, αναμφίβολα είναι αυτός που κρατάει την ταινία και της δίνει ενδιαφέρον. Βέβαια ένας Τομ Χανκς δεν φέρνει την άνοιξη, ούτε ο πολύ συμπαθητικός σκυλάκος φυσικά που είναι συνέχεια μαζί του. Νομίζω ότι από ένα σημείο κι έπειτα το σενάριο δεν ήξερε προς τα που να πάει με αποτέλεσμα να τα μπλέξει λίγο και να μας κάνει να βαρεθούμε. Να πω επίσης ότι το ρομπότ αισθητικά δεν ήταν και όμορφο, όσο μπορεί να είναι ένα ρομπότ, έστω συμπαθητικό.
 

ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΓΑΠΗΣ (2008) Summer hours

 

Τρία αδέρφια πρέπει να πάρουν μια απόφαση σχετικά με το σπίτι της μητέρας τους η οποία απεβίωσε. Η σκηνοθεσία είναι του Ολιβιέ Ασαγιάς. Εδώ έχουμε μια ωραία ταινία η οποία εστιάζει στο πως διαχειρίζονται τα τρία αδέρφια την κληρονομιά και τι σκοπό έχουν για το σπίτι. Η σκηνοθεσία είναι ωραία. Η Ζιλιέτ Μπινός που έχω την εντύπωση για πρώτη φορά την βλέπω καστανόξανθη είναι καλή στον ρόλο της ως συνήθως. Υπάρχουν όμορφα πλάνα από το σπίτι το οποίο βρίσκεται στην εξοχή λίγο έξω από το Παρίσι.

Τελικά πως αντιδρούμε στις κληρονομιές των γονιών μας. Τα κρατάμε; τα βάζουμε προς πώληση; Είναι ένα θέμα το οποίο αφορά  όλους τους ανθρώπους κάποια στιγμή και εδώ βλέπουμε πως τα αδέρφια αποφασίζουν για το μέλλον της δικής τους κληρονομιάς.
 

ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ (1979) Les bronzés font du ski

 

Εδώ έχουμε μια ανάλαφρη κωμωδία καταστάσεων η οποία διαδραματίζεται στα χιόνια. Αυτό είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας του σκηνοθέτη Πατρίς Λεκόντ με τους Ζοσιάν Μπαλασκό και Μισέλ Μπλανκ. Είναι μια καλή κωμωδία η οποία περνάει ευχάριστα και απ'όσο γνωρίζω σημείωσε μεγάλη επιτυχία στην Γαλλία. Διαθέσιμο στο Netflix. 

Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ (2009) Le vilain

 

Η πολύ γνωστή και πολύ καλή ηθοποιός Κάθριν Φρο, σε αυτή την ταινία ενσαρκώνει την μητέρα ενός εγκληματία γιού και προσπαθεί να τον φέρει στον ίσιο δρόμο. Δεν ενθουσιάστηκα από την ταινία ομολογώ. Η Κάθριν Φρο ήταν καλή ως συνήθως αλλά η ταινία δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Πάντως αν θέλετε να δείτε κάτι χαλαρό για να σκοτώσετε την ώρα σας είναι οκ. Διαθέσιμο αυτή την περίοδο στο Netflix.

 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ (1996) Un air de famille

 

Μια οικογένεια Γάλλων γιορτάζουν τα γενέθλια ενός μέλους τους σε ένα μπιστρό ενός φίλου τους. Κατά τη διάρκεια της ταινίας βγαίνουν στην επιφάνεια πράγματα που ίσως να μην είχαν ειπωθεί ποτέ. Η Κάθριν Φρό η οποία πήρε το όσκαρ β' γυναικείου ρόλου στα βραβεία Σεζάρ αν και είχε μικρό ρόλο έλαμπε στην οθόνη σε όλη την ταινία. Ξεχώριζε από τους υπόλοιπους συμπρωταγωνιστές της με εξαίρεση τον Ζαν Πιερ Νταρουσέν τον οποιο δεν τον γνώριζα μέχρι τώρα και ο οποίος τιμήθηκε με το όσκαρ β' ανδρικού ρόλου στα βραβεία Σεζάρ επίσης κι αυτός.

Η ταινία επίσης διακρίθηκε και για το σενάριο όπου  πήρε κι εκεί το όσκαρ εκείνη την χρονιά. Είναι ένα καλό φιλμ σε γενικές γραμμές, ίσως να κουράζει κατά διαστήματα αλλά όσο κυλούν τα λεπτά ανεβάζει ταχύτητες. Αυτη την περιοδο είναι διαθέσιμο στο Netflix. 

Ma femme s'appelle reviens (1982)

 

Όταν η γυναίκα του τον εγκαταλείπει αποφασίζει να μείνει σε μια πολυκατοικία εργένηδων όπου και εκεί γνωρίζει μια γειτόνισσά το με την οποία μπλέκει σε μια μικρή περιπέτεια. Συμπαθητική ρομαντική κωμωδία του Πατρίς Λεκόντ της δεκαετίας του 80 δίχως τίποτα το ιδιαίτερο. Υπάρχει διαθέσιμο αυτή την περιοδο και στο Netflix, ότι πρέπει για μια μεταμεσονύχτια προβολή χαλάρωσης.

ΣΠΕΝΣΕΡ (2021) Spencer

 

Αυτή η ταινία είναι  μία πιο προσωπική προσέγγιση στο πρόσωπο της Νταϊάνα. Την βλέπουμε να αντιμετωπίζει τις φοβίες της, τους δαίμονές της, την μοναξιά, τα πάντα γύρω της μοιάζουν ξένα και το μόνο που θέλει τελικά είναι απλότητα, να ζήσει απλά. Είναι μια πιο σκοτεινή ματιά στην προσωπική ζωή της. Βλέπουμε πως αντιδρά στις εξωσυζυγικές σχέσεις και στο διαζύγιο που πλανάται στην ατμόσφαιρα. Η ταινία διαδραματίζεται κάποια Χριστούγεννα...

Προφανώς όλα αυτά μπορεί να μην έχουν συμβεί στην πραγματικότητα ακριβώς αλλά ο σκηνοθέτης μας δείχνει πως θα μπορούσε να περνάει εκείνη την περίοδο.Η Κρίστεν Στιούαρτ θεωρώ πως έχει ήδη στο τσεπάκι το χρυσό αγαλματίδιο μιας και η ερμηνεία της ήταν απλά καταπληκτική και να επισημάνουμε ότι εκπαιδεύτηκε επί έξι μήνες πάνω στην προφορά της. Η ταινία θεωρώ πως είναι καλή στο σύνολό της καθώς δεν σε κουραζει κι αυτό χάρη στην Στιούαρτ. 

ΟΝΟΜΑ ΚΑΡΜΕΝ (1983) Prenom Carmen

 

Αυτή η ταινία είναι ένας γκονταρικός οργασμός θα την χαρακτήριζα. Εαν δεν έχεις ακούσει ποτέ για τον Γκοντάρ θα την κλείσεις στο δεκάλεπτο. Εαν δεν σου αρέσει ο Γκοντάρ δε θα σου αρέσει και η συγκεκριμένη ταινία του. Στο μυαλό του Γκοντάρ θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος της.

Αυτή η σύγχρονη εκδοχή της όπερας Κάρμεν είναι εντελώς διαφορετική από ότι έχουμε δεί. Η ταινία είναι αποκλειστικά για σινεφίλ. Το φιλμ αυτό είναι μια μελέτη γύρω από τη ζωή των νέων της δεκαετίας 80. Το κουαρτέτο εγχόρδων αποτυπώνεται μελωδικά στα γυμνά σώματα των πρωταγωνιστών. 

ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ (2005) Gabrielle

 

Η συγκεκριμένη ταινία μας παρουσιάζει το δράμα δύο ανθρώπων, ενός ζευγαριού της υψηλής κοινωνίας. Πως μπορεί να συγχωρεθεί η απιστία και πως αντιμετωπίζεται. Πως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει ένα όνομα, μια φήμη, είναι σοβαρός και τον υπολογίζουν όλοι όταν η γυναίκα του τον απατά βλέπουμε ένα άλλο πρόσωπο. Πως μετατρέπεται αυτός ο σκληρός άντρας σε έναν άνθρωπο που υποφέρει και παρακαλάει τη γυναίκα του, ακόμα και μπροστά στο υπηρετικό προσωπικό για να σώσει τον γάμο και να προσπαθήσει να καταλάβει γιατί την έχει χάσει.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ είναι σχετικά καλή στον ρόλο της αν και την έχουμε δεί σε καλύτερες ερμηνείες και ταινίες αλλά και ο Πασκαλ Γκρεγκορυ στον ρόλο του συντρόφου της επίσης καλός. Θεωρώ ότι το πρώτο μισάωρο της ταινίας θα μπορούσε να ήταν καλύτερα γυρισμένο. Η σκηνοθεσία σε γενικές γραμμές ήταν καλή όμως κατά διαστήματα χανόταν. Θα μπορούσε να είχε φτιαχτεί καλύτερα και να είχαμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου.

Η ΧΗΡΑ (2018) Greta

 

Υπάρχουν κάποιοι ρόλοι που είναι φτιαγμένοι για κάποιους ηθοποιούς. Θεωρώ πως εδώ ο Νηλ Τζόρνταν ο οποίος επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη βρήκε στο πρόσωπο της μεγάλης Γαλλίδας σταρ, Ιζαμπέλ Ιπέρ την πρωταγωνίστρια για ένα φιλμ που στο οποίο έχει τον ρόλο της διαταραγμένης. Μιλάμε για ένα αξιοπρεπέστατο ψυχολογικό θρίλερ με στοιχεία απο τη δεκαετία του '80 και του '90 το οποίο καταφέρνει να σε κρατήσει σε αγωνία και έχει ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.

Η Κλόι Γκρέις Μόρετζ δείχνει να παίρνει τον ρόλο της πιο σοβαρά απο οτι ίσως θα έπρεπε  ή μήπως αυτός ήταν ο σκοπός του σκηνοθέτη; Η ιστορία ακολουθεί κατά γράμμα τους κανόνες ενός ψυχολογικού θρίλερ. Δεν βλέπουμε κάτι καινούργιο σε αυτή την ταινία αλλά έχουμε ωραίες ερμηνείες, καλή σκηνοθεσία αλλά και καλό σενάριο, και όλα αυτά, βγάζουν ένα αποτέλεσμα ευχάριστο για τον θεατή.