Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ, Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ (2021) Mio Fratello, Mia Sorella

 

Με το θάνατο του καθηγητή πατέρα τους, δύο αδέρφια υποχρεώνονται από τη διαθήκη του να ζήσουν μαζί για ένα χρόνο κάτω από την ίδια στέγη, έτσι ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να μοιραστούν τα χρήματα από την πώληση του μοναδικού σπιτιού  που τους έχει κληροδοτήσει. Ιταλικής παραγωγής, δραματικό φιλμ του σκηνοθέτη Roberto Capucci.

 Το φιλμ δουλεύει πάνω στην ανατομία των σχέσεων, οι τόνοι ανεβαίνουν όποτε χρειάζεται, η αγάπη και το γεγονός ότι κάποια πράγματα είναι ανυπόφορα γι αυτούς μπαίνουν μπροστά στη σκηνή και αναλύονται εις βάθος από τον σκηνοθέτη. Η Claudia Pandolfi πανσίγνωστη Ιταλίδα ηθοποιός, είναι πάρα πολύ καλή στη συγκεκριμένη ταινία. O Francesco Cavallo υποδύεται έναν νέο με κάποια μορφή ασθένειας και τα πάει παρίφημα σε αυτόν τον πολύ δύσκολο ρόλο.

Η ΒΕΝΕΤΙΑ, ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΙ ΕΣΥ / ΚΑΠΕΤΑΝ ΝΤΟΛΤΣΕΒΙΤΑΣ (1958) Venezia, la luna e tu

O Αλμπέρτο Σόρντι, Bepi είναι αρραβωνιασμένος με την όμορφη Νίνα, όμως αιθέριες παρουσίες του αποσπούν την προσοχή και κινδυνεύει να τα χαλάσει όλα. Το φιλμ αυτό του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη Ντίνο Ρίζι, γυρίζεται το 1958 με τον τίτλο οι δύο γονδολιέρηδες αλλά άλλαξε αργότερα διότι ο Μανφρέντι δεν οδηγεί γόνδολα αλλά μοτοσκάφος. Μανφρέντι και Σόρντι είναι καταιγιστικοί και μας προσφέρουν πολύ ωραίες σκηνές γέλιου και ζήλειας και η Αλλάζιο είναι η πέτρα του σκανδάλου και είναι απολαυστική και αυτή στον ρόλο της. 

Η Βενετία ξεδιπλώνεται στην οθόνη με όλες τις ομορφιές της και τα κανάλια της αλλά και τα όμορφα σπίτια. Μια πολύ όμορφη ρομαντική κωμωδία του Ιταλικού κλασσικού κινηματογράφου. Η σκηνοθεσία είναι του Dino Risi, με τον Alberto Sordi, Nino Manfredi & Marina Allasio. Διαθέσιμη στο NETFLIX.

ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΓΥΑΛΙ (1975) Heart of glass

 

Σε ένα βαυαρικό χωριό του 18ου αιώνα, το οποίο στηρίζεται στο εργοστάσιο φυσητού γυαλιού του, πεθαίνει ο αρχιμάστορας παίρνοντας μαζί του το μυστικό του περιώνυμου κόκκινου γυαλιού. Η κοινωνία σύγκορμη συγκλονίζεται, από την ασταθή αριστοκρατία μέχρι τους μέθυσους προλετάριους. Ένας μάντης προλέγει την σωρεία των δεινών που θα επακολουθήσει στο πέρασμα του Χρόνου. Το καρδιά από γυαλί είναι μια ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτζογκ ο οποίος δημιουργεί ένα αριστούργημα. 

Ο Χέρτζογκ έχει γυρίσει και το εκπληκτικό "Το αίνιγμα του Κασπάρ Χάουζερ" αλλά και το ριμέϊκ του ¨Νοσφεράτου¨. Στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, ερμηνείες θεατρικές και εξαιρετικές και γοτθικός τρόμος. Λέγεται ότι ο Χέρτζογκ έθεσε σε ύπνωση κάποιους από τους ηθοποιούς του για τις ανάγκες της ταινίας, ακούγεται για 35 άτομα. Η ταινία είναι εντελώς αλληγορική και θα μπορούσε να είναι «Ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός εναντίον όλων». Κάθε κίνηση του σώματος από τους ηθοποιούς και κάθε βλέμμα τους υπό την επηρρεια της ύπνωσης βάζει και τον ίδιο τον θεατή σε θέση ύπνωσης και οι αργοί διάλογοι βοηθούν στο να στηθεί μια ατμόσφαιρα γοτθική. Εδώ έχουμε ένα αριστούργημα το οποίο υπνωτίζει όπως προανέφερα και τον θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος και τον μεταφέρει στην Γερμανία του 18ου αιώνα. Ο σκηνοθέτης δείχνει τους κατοίκους ανήμπορους και αβοήθητους και βυθισμένους στη δυστυχία τους. Προσωπική μου γνώμη, είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δεί και που οπωσδήποτε κάθε σινεφίλ πρέπει να δεί.

ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ (2000) In the mood for love

 

Μία ιστορία αγάπης στο Χονγκ Κογκ του 1963. Δύο άνθρωποι των οποίων τα διαμερίσματα βρίσκονται δίπλα εκφράζουν την ανησυχία τους ότι οι σύζυγοί τους είναι μαζί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτό να τους φέρει πιο κοντά, όχι όμως τόσο όσο πιθανότατα θα ήθελαν και αυτό είναι που κάνει ξεχωριστή αυτή την ταινία. όχι όμως μόνο αυτό αλλά και η εξαιρετική μουσική που τους συνοδεύει. Δύο από τα κορυφαία ονόματα του Ασιατικού κινηματογράφου δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες.

Ο Wong Kar-wai μας δίνει ένα μικρό αριστούργημα. Μας δείχνει δύο μοναχικούς ανθρώπους που στρέφονται ο ένας στον άλλον με σκοπό να γεμίσουν την απουσία των συζύγων τους και μας δείχνει πως ένας ανεκπλήρωτος έρωτας μπορεί να είναι τόσο δυνατός. Η σιωπή των πρωταγωνιστών είναι η επιθυμία χωρίς λόγια. όπως δηλώνει ο ίδιος σκηνοθέτης η ταινία αυτή είναι σαν μια μουσική δωματίου. Στα πρόσωπα των ηθοποιών νομίζω υπάρχουν αρκετές ιστορίες ανθρώπων εκεί έξω που αποτυπώνεται η επιθυμία τους έστω και κρυφή. Διαθέσιμη αυτή την περίοδο στην πλατφόρμα CINOBO.

Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ (2015) La prima volta di mia figlia

 

Ο τίτλος της ταινίας προσδίδει τον φόβο του κάθε πατέρα. Αυτή η ταινία που μας έρχεται από την Ιταλία είναι μια κωμωδία της ιταλικής τηλεόρασης RAI με πρωταγωνιστή τον Riccardo Rossi. Είναι ξεκάθαρο ότι ο σκηνοθέτης μας δείχνει τις προθέσεις του ότι αναφέρεται στην πρώτη φορά και στο πως επηρεάζει τον κάθε άνθρωπο στη ζωή του. Δεν μιλάμε για κάποια σουπερ ταινία αλλά για μια ταινία με ένα απλό θέμα, με μερικά στοιχεία κωμικότητας, το οποίο διαδραματίζεται στο τραπέζι ενός restaurant. Κάτι ανάλαφρο για να χαλαρώσει κάποιος ύστερα από μια δύσκολη μέρα. Διαθέσιμη στην πλατφόρμα, αυτή την περίοδο που γράφονται αυτές οι γραμμές, NETFLIX.

Η ΤΕΛΕΤΗ (1995) A Judgement in Stone

 

Ο σπουδαίος σκηνοθέτης της νουβέλ βαγκ, Κλοντ Σαμπρόλ σκηνοθετεί με μεγάλη μαεστρία αυτό το υπέροχο ατμοσφαιρικό δραματικό ψυχολογικό θρίλερ. Η υπόθεση έχει ως εξής, οικογένεια μεγαλοαστών αναζητά υπηρέτρια και αυτή προσπαθεί να κρύψει το οτι είναι αναλφάβητη ενώ παράλληλα γνωρίζει και μια γυναίκα η οποία προσπαθεί να την στρέψει εναντίον των εργοδοτών της. ο Σαμπρόλ είναι γνωστός για τα θρίλερ που σκηνοθετεί. Οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά πλασμένοι και όλοι οι ηθοποιοί γνωρίζουν πολύ καλά τον ρόλο τους στο φιλμ.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ η οποία έχει συνεργαστεί κι άλλες φορές μαζί του, είναι από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της Γαλλίας αλλά και από τις καλύτερες παγκοσμίως, είναι εξαιρετική στον ρόλο της και αυτό φαίνεται στο ότι τιμήθηκε με το βραβείο Σεζάρ το 1996. Επίσης βραβεύτηκε και στο φεστιβάλ Βενετίας μαζί με την Σαντρίν Μπονέρ. Η φωτογραφία είναι πάρα πολύ καλή. Οι "παλαίμαχοι" Πιέρ Κασέλ και Ζακλίν Μπισέ καθοδηγούνται μαεστρικά από τον Σαμπρόλ. Η όπερα Don Giovanni του Mozzart είναι το κερασάκι στην τούρτα αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι καθώς αυτό αποτυπώνεται και στην υπόθεση. Σίγουρα είναι μια ταινία που δεν πρέπει να χάσει κανένας σινεφίλ.

Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΣΑΝΣΟ (1954) Sansho the Bailiff

 

Στη Μεσαιωνική Ιαπωνία, η σύζυγος και τα δυο παιδιά ενός εξόριστου κυβερνήτη, απάγονται από ληστές. Η μητέρα πουλιέται ως πόρνη και τα παιδιά γίνονται σκλάβοι στο φέουδο του σκληρού Επιστάτη Σάνσο, όπου μεγαλώνουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Ένα από τα αριστουργήματα του Kenzo Misoguchi είναι και ο επιστάτης Σάνσο, μια ιστορία που κρύβεται καλά στους σκοτεινούς μεσαιωνικούς χρόνους. Η "φύση" είναι παντού, σε όλη την ταινία. Οι ερμηνείες είναι σπαρακτικές. Ο Μιζογκούτσι για ακόμη μια φορά κάνει θαύματα στη σκηνοθεσία.

Η κοινωνική απελευθέρωση, η καταπίεση και η σκλαβιά, και η δικαιοσύνη είναι δύο από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται. Αν και μελόδραμα η ιστορία θυμίζει αρχαία τραγωδία. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε γυρίσει το αριστούργημα "Ugetsu Monogatari" το οποίο και βρίσκεται στην λίστα με τις καλύτερες ταινίες παγκοσμίως και την ίδια χρονιά γυρίζει μια άλλη καταπληκτική ταινία, τους "σταυρωμένους εραστές". Ο τρόπος που μας μεταφέρει ο σκηνοθέτης αυτό το μελόδραμα είναι το λιγότερο ποιητικός. Μια ταινία που πρέπει να δεί οπωσδήποτε κάποιος που είναι σινεφίλ. Το φιλμ διακρίθηκε στην Βενετία με το βραβείο του Αργυρού Λέοντα.

ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ (1939) Dark Victory

Το λυκόφως μιας ζωής, γνωστό και ως Πικρή νίκη είναι μία αμερικανική δραματική ταινία του 1939, σε σκηνοθεσία Έντμουντ Γκούλντινγκ. Η ταινία είχε προταθεί για τρία όσκαρ μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, Α' γυναικείου ρόλου και πρωτότυπης μουσικής επένδυσης. Είχε δυνατούς αντιπάλους απέναντί της, με τον μεγαλύτερο όλων το Όσα παίρνει ο άνεμος και η Αμερικανίδα σταρ έχασε το χρυσό αγαλματίδιο από την "Σκάρλετ Ο Χάρα". Η Μπέτι Ντέϊβις, η οποία θεωρούνταν ως το ιερό τέρας του Χόλυγουντ και προσωπική γνώμη ίσως η καλύτερη όλων μέχρι και σήμερα ακόμη, δίνει μια πολύ δυνατή ερμηνεία στον ρόλο της άρρωστης από μια πολύ δυνατή ασθένεια. 

Η πικρή νίκη ήταν για την Μπέτι Ντέϊβις η πιο αγαπημένη της ταινία στην οποία συμμετέχει και ο Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ ο οποίος είχε ήδη μερικές πολύ καλές ταινίες στο ενεργητικό του μέχρι τότε πλάϊ στον Τζέημς Κάγκνεϊ αλλά και την Μπέτι Ντέϊβις ξανά, βέβαια ο ρόλος ήταν μικρός εδώ. Η ταινία απέκτησε και ριμέϊκ το 1963 στην τηλεόραση.

ΖΗΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ (1992) A Few Good Men

 

Εδώ έχουμε ένα από τα καλύτερα δικαστικά θρίλερ του σύγχρονου κινηματογράφου και ένα από τα καλύτερα στην ιστορία γενικά. Το καστ είναι πολύ δυνατό και ακόμα και οι δεύτεροι ηθοποιοί είναι δυνατά ονόματα. Προσωπικά έπρεπε να έρθει η δεύτερη φορά για να μπεί στις αγαπημένες μου. Όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο ωραίο είναι. Για την ακρίβεια είναι ένα δικαστικό στρατιωτικό θρίλερ. Το σενάριο είναι του Σόρκιν και ειναι η βάση για το αποτέλεσμα που βλέπουμε. Στην αρχή ήταν θεατρικό και αργότερα μετατέθηκε στην μεγάλη οθόνη. 

Τζακ Νίκολσον, Ντέμι Μούρ, Τομ Κρούζ, Κέβιν Μπέϊκον, Κίφερ Σάδερλαντ, μερικά από τα ονόματα. Η σκηνοθεσία είναι του Ρομπ Ράϊνερ και είναι πολύ καλή. Ο Τζακ Νίκολσον ήταν υποψήφιος για το όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου. Μέσα σε 15 λεπτά έδωσε ερμηνεία για όσκαρ και αυτό αποδεικνύει πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι. Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί στον ρόλο τους και οι σκηνές στην αίθουσα του Δικαστηρίου ήταν πολύ δυνατές και άψογα σκηνοθετημένες.
 

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΕΡΑ ΜΑΝΤΡΕ (1948) The Treasure of Sierra Madre

 

Εδώ έχουμε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες. Έχει γυρίσει πολλές μεγάλες ταινίες αλλά για μένα η καλύτερη ταινία του John Huston είναι αυτή εδώ. Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Γουόλτερ Χιούστον και Τιμ Χολτ στον ρόλο τριών ατόμων οι οποίοι είναι χαμένοι από τη ζωή αλλά έχουν μια ευκαιρία να γίνουν πλούσιοι και ισως να έχουμε και τον καλύτερο ρόλο του Μπόγκαρτ στην καριέρα του.

Η ταινία απέσπασε το όσκαρ της καλύτερης σκηνοθεσίας, δεύτερου ανδρικού ρόλου (Γουόλτερ Χιούστον) και σεναρίου. Η ταινία διαδραματίζεται στα βουνά. Ο Μπόγκαρτ μας δείχνει το ταλέντο του κατά την διάρκεια της ιστορίας, η οποία όσο προχωράει τόσο αλλάζει και αυτός, και το κάνει με τρόπο που μόνο αυτός ξέρει. Είναι από τα φιλμ που μπορώ να βλέπω ξανά και ξανά.
 

ΤΥΦΛΗ ΤΥΧΗ (1087) Blind Chance

 

Η ταινία έχει να κάνει με την τύχη και εδώ βλέπουμε τρεις διαφορετικές εκδοχές μιας ιστορίας, ενός ανθρώπου που προσπαθεί να προλάβει το τρένο. Η ταινία γυρίστηκε το 1981 αλλά λογοκρίθηκε από τις αρχές της Πολωνίας. Το φιλμ κυκλοφόρησε τελικώς το 1987 στις Κάννες. Ισως είναι από τις πιο άγνωστες ταινίες του Πολωνού Κριστόφ Κισλόφσκι. Κατά την προσωπική μου άποψη έχει γυρίσει πολύ καλύτερες ταινίες, σίγουρα όμως αυτή εδώ η ταινία δεν περνάει απαρατήρητη και θα ενδιέφερε κάθε σινεφίλ.

 

SCREAM (2022) Scream

 

Ακόμα μια συνέχεια...και σκεφτόμαστες όλοι...ακόμα μια αρπαχτή. Όμως, δεν είναι μια αρπαχτή. Δεν είναι μια ακόμα συνέχεια μόνο και μόνο για να ειπωθεί ότι υπήρξε κι άλλο scream. Το Slash ζεί και αναπνέει με ανανεωμένη διάθεση αλλά πάντα με τους ίδιους όρους και κανονισμούς αν και ελαφρώς αλλαγμένοι οι οποίοι συμβαδίζουν με την εποχή μας. Αυτοαποκαλείται requel, όχι sequel και απ'ότι φαίνεται θα τον συναντήσουμε αυτόν τον όρο ξανά.

Επιστροφή των μυθικών χαρακτήρων των προηγούμενων ταινιών της σειράς και όπως όλα δείχνουν αν υπάρξει ξανά συνέχεια θα τους βλέπουμε ακόμα πιο λίγο. Η συνταγή είναι η ίδια και το αποτέλεσμα στο τέλος είναι μια καλοδουλεμένη splash ταινία η οποία δεν κουράζει, σε κρατάει σε αγωνία και σε βάζει να μαντεύεις τον δολοφόνο από την αρχή. Σίγουρα δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν σαν τις προηγούμενες αλλά ήταν μια αξιοπρεπέστατη ταινία, φόρος τιμής στον Γουές Κρέηβεν.
 

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΟΡΙΑΝ ΕΞΠΡΕΣ (2017) Murder on the Orient Express

 

Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες όμως με τους τίτλους τέλους να πέφτουν απογοητεύτηκα θα έλεγα ελαφρώς. Όταν έχουμε την αρχική εκδοχή του 1974 του Λουμέτ με ένα καστ αστέρων νομίζω θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτό το ριμέϊκ και να φτιάξει ένα άλλο έργο της Αγκαθα Κριστι. Ο Κένεθ Μπράνα προσπαθεί να αναβιώσει τον ΗρακΛή Πουαρώ με λάθος τρόπο όμως. Και εδώ έχουμε ένα καστ με κάποια γνωστά ονόματα τα οποία δεν μπορούν να φέρουν την λάμψη του ορίτζιναλ.

Ο Κένεθ Μπράνα σε ρόλο σκηνοθέτη και ηθοποιού ενσαρκώνοντας τον μεγάλο αυτόν ντετέκτιβ κάπου υπερβάλλει με αποτέλεσμα να βυθίζεται η ταινία. Γνωρίζουμε ότι ο Πουαρώ έχει κάποια παραπανίσια κιλά κάτι το οποίο εδώ αλλάζει καθώς ο Μπράνα τον κάνει και πιο νέο. Η πιο μεγάλη αστοχία θεωρώ όμως ότι είναι ότι ξεφεύγει από την υπόθεση του βιβλίου και βλέπουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Επίσης το ότι τα στοιχεία άρχισαν να έρχονται στο φως νωρίς κάπως μείωσε την αγωνία κάτι που η Αγκάθα Κρίστι έκανε πάντα στο τέλος του βιβλίου της. Αν το δείς σαν μια ταινία απλή θα περάσεις τουλάχιστον ευχάριστα, αν το δείς όμως σαν φαν της Κρίστι θα απογοητευτείς.
 

ΣΟΥΒΕΝΙΡ (2016) Souvenir

 

Εδώ έχουμε μια ταινία στην οποία η Ιζαμπέλ Ιπέρ  υποδύεται μια πρώην διάσημη τραγουδίστρια τη Λόρα, που έχασε παρά τρίχα από το συγκρότημα των Άμπα στο Διαγωνισμό Eurovision 1974. Πρόκειται για ένα φιλμ το οποίο κινείται σε πολύ χαλαρά νερά, που σκοπό έχει να ψυχαγωγήσει ένα όμορφο απόγευμα τον θεατή όπως είπε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης της ταινίας. Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές το καταφέρνει. Δεν έχουμε κάτι το φοβερό, απλά να περάσει 1 μιση ώρα ανάλαφρα και λίγο μελαγχολικά. Η Ιπέρ χωρίς να καταβάλλει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια κρατάει την ταινία σε ενδιαφέρον.