LUNANA, ΕΝΑ YAK ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ (2019) Lunana, a Yak In The Classroom

 

Ένας νεαρός δάσκαλος στο σύγχρονο Μπουτάν, ο Ουγκιέν, παραμελεί τα καθήκοντά του, αφού ετοιμάζεται να φύγει στην Αυστραλία για να γίνει τραγουδιστής. Οι προϊστάμενοί του, υπό μορφή τιμωρίας, τον στέλνουν να ολοκληρώσει την υπηρεσία του στο πιο απομακρυσμένο σχολείο του κόσμου, στο χωριό Λουνάνα. Μετά από οκτώ ημέρες εξαντλητικής πεζοπορίας μόνο για να φτάσει στο χωριό, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αποχαιρετήσει τις δυτικότροπες ανέσεις του. Στη Λουνάνα δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε σχολικά βιβλία, ούτε καν μαυροπίνακας. Αυτή είναι η υπόθεση με λίγα λόγια.

Είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που είδα φέτος. Η ταινία του 2019 από τον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη Pawo Choyning Dorjiο η οποία μας έρχεται από το Μπουτάν παρακαλώ. Και ναι το Μπουτάν βγάζει μια υπέροχη ταινία υποψήφια για όσκαρ. Θα αναλύσω παρακάτω. Το Μπουτάν βρίσκεται στη Νότιο Ασία και συνορεύει με την Κίνα, το Θιβέτ και την Ινδία. Οι κάτοικοί της αγγίζουν τις 770.000. Η ταινία δεν αγγίζει καθόλου την υπερβολή και αυτό είναι στα συν της.

Σίγουρα αυτή την ιστορία, όχι σε αυτήν ακριβώς την μορφή αλλά σε κάτι παρόμοιο την έχουμε ξανασυναντήσει, κυρίως σε αμερικάνικες ταινίες και όχι μόνο. Παρ'όλα αυτά είναι αξιέπαινος ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει ο σκηνοθέτης αυτό το ταξίδι του δασκάλου προς την Λουνάνα και το πως ο ήρωάς μας βιώνει την όλη αυτή εμπειρία ερχόμενος από την πόλη σε ένα χωριό στο οποίο στην κυριολεξία δεν υπάρχει τί-πο-τα. Και βλέπουμε πως είναι η ζωή χωρίς ένα αντικείμενο το οποίο είναι απαραίτητο, το τηλέφωνο.

Προσωπικά, μου άρεσε πολύ, τα τοπία ήταν πανέμορφα, μέσα στην ομίχλη και στο πράσινο. Συναντησα μια κουλτούρα εντελώς διαφορετική από την ευρωπαϊκή και όχι μόνο και είδα καινούργια μέρη. Και όμως, αυτά τα παιδιά τα οποία είναι στη μέση του πουθενά δικαιούνται να έχουν όνειρα όπως και τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου και των πόλεων. 

Μπορεί να έχω ξανασυναντήσει παρόμοιες ταινίες ωστόσο αυτή ομολογώ ότι με κράτησε κολλημένο στην οθόνη περί τις δύο ώρες περίπου, όσο δηλαδή κράτησε. Θα σας πρότεινα οπωσδήποτε αν είστε λάτρης του καλού κινηματογράφου να την βάλετε στη λίστα σας και να την δείτε. 

Σημείωση: Αν η ταινία παιχτεί σε θερινό προτείνω να πάτε. Αξίζει.